Column: Kaizen (4) Zondagavond
Zondag was voor mij de afgelopen jaren traditiegetrouw dé dag om mijzelf te overtuigen dat ik vanaf maandag met tal van goede voornemens zou beginnen. Meer sporten, beter eten, minder drinken, op tijd naar bed, niet roken en meer ontspannen: ik wist het altijd heel zeker: maandag ga ik beginnen.
In mijn gedachten voelde het ook altijd heel echt aan. Ik visualiseerde dan op zondagavond dat ik maandenlang (of een jaar, want wat is nou een jaar) steevast via een militair schema om 07.00 uur zou gaan hardlopen, gevolgd door een reeks nuttige buikspier of yoga-oefeningen en een goed ontbijt, om rond 08.30 uur zo fris als hoentje op het werk te verschijnen. Vervolgens zou ik alleen maar op gezette tijden gezonde dingen eten, veel bewegen tussen het werk door, borrels en etentjes afslaan en ook ’s avonds gaan sporten. Een jaar lang. De hele boel ging in één klap om. Natuurlijk.
Varianten
Nu was ik kennelijk zo goed in mijzelf overtuigen dat ik op zondagavond ontelbare keren - zeer gedecideerd, dat wel - mijn wekker heb gezet op de volstrekt idiote tijd van 06.00 uur, omdat het sport- en eetschema dat in mijn hoofd zat (ik had meerdere varianten, soms schreef ik ze zelfs vast uit) nu eenmaal uitgevoerd moest worden.
Wekker
Mijn geweldige voornemens strandden negen van de tien keer om exact 06.00 maandagochtend als ik versuft de wekker uit sloeg met de gedachte ‘ik kan oo
k om half zeven wel’. De enige die echt wakker werd, was meestal een hyper-geïrriteerde mevrouw Gerritsen (‘Heb je nou weer die wekker zo vroeg staan!) om vervolgens mijn bedtijd tot de absolute max uit te rekken, zodat ik mij uiteindelijk gewoon weer zoals iedere maandagochtend als een debiel moest haasten om, veelal met artistieke kussenvouwen in mijn gezicht, op het werk te verschijnen.
Tegelijk
‘Je moet niet alles tegelijk willen, dat lukt nooit,’ zeiden mijn personal trainers Donny & Mike van Kaizen Gym tijdens een van onze eerste gesprekken. Ze proberen mij de komende maanden fit te krijgen en ze doen dat niet alleen met krachttraining, maar vooral ook met veel advies & tips, elke sessie weer en elke sessie ietsje meer: op het gebied van voeding en eetgedrag (waarover volgende week meer) en zaken als bijvoorbeeld nachtrust. Maar ze doen het wel op een relaxte manier: want je kan toch niet alles tegelijk. Ja hè hè, dat begrijpt natuurlijk iedereen.
Moeten
Nu denken Donny & Mike vast dat ik het niet door heb, maar het trainersduo is mij heel langzaam aan het kneden. Stapje voor stapje, beetje bij beetje. En ondertussen pushen ze mij heel geniepig tot mijn eigen max en ik ben er nog relaxt onder ook. Waarschijnlijk omdat het niet echt voelt als moeten.
Oren
Laatst zag ik op een ochtend in de badkamerspiegel zowaar een hele lichte veranderingen in mijn nog-lang-niet-strandwaardige lichaam, maar de grootste verandering zit natuurlijk vooral tussen mijn oren. Met inmiddels een paar trainingen achter de rug en een rugtas vol tips heb ik eigenlijk al meer bereikt dan met dat eindeloos gesport in mijn hoofd de afgelopen jaren. Maar het grote voordeel van visualiseren op zondagavond blijft wel dat je geen spierpijn krijgt. En je kan de walking lunges skippen.
André Gerritsen
AmstelveenZ
Volgende week deel 5 – Lees hier deel 1 & deel 2 & deel 3
