Column Geertje Visser: Doorstromers
Ik denk stiekem dat het een stukje vernuftige citymarketing is. Een bewuste strategie om onze slaapstad nóg hoger op de ranglijstjes te krijgen. Hoe maak je iets immers éxtra aantrekkelijk? Juist. Door er een Limited Edition van te maken.
Ik denk dat er goed is gekeken naar hippe Berlijnse clubs, waar je na drie uur verwachtingsvol in een ellenlange rij buiten te hebben gestaan, binnen ontdekt dat er eentonige muziek wordt gedraaid, de drankjes te duur zijn en maar een handjevol interessant kijkende mensen verveeld tegen de muur hangen.
De parallel met Amstelveen is snel gemaakt. Ook wij zetten dus citymarketoriaal kéihard in op de mystificatie van onze slaapstad en het opwerpen van drempels om haar te kunnen betreden.
‘Ik zou ook wrokkig
in mijn huurwoning
blijven scheefzitten’
Wie in onze woest aantrekkelijke gemeente bijvoorbeeld een suf rijtjeshuis met 3 hokkige slaapkamers wil kopen, kan onder de 3 ton alleen nog terecht op Camping Amsterdamse Bos. Alle overige 34924382 starters mogen zich in polonaise door de 6 (ZES!) beschikbare rijtjeshuizen onder de 3,5 ton begeven om daar wild opbiedend in een starterswoning te eindigen voor de prijs van een Groningse villa met zwembad.
Ik zou ook wrokkig in mijn huurwoning blijven scheefzitten. Om het gevoel van schaarste extra aan te wakkeren, wordt de grond aan de Hortensialaan nu als 13 bouwkavels aan de happy few verkocht. Gelukkig maar, want dure kavels hadden we nog niet in Amstelveen.
Toch werkt het stimuleren van de schaarste op de woningmarkt blijkbaar nog niet voldoende. We probeerden onze hippe Berlijnse club nog op te pimpen met een veel te dure, onbegrepen bronzen boog op een desolaat Stadsplein (een soort industriële Viplounge – die doen het immers ook altijd goed), maar zonder succes.
Daarom gaan we nu inzetten op het verlengen van de rij voor de deur. De komende vier jaar sluiten we de op- en afrit bij het Stadshart, gaan we de Amstelveenlijn ombouwen waardoor de Beneluxbaan verstopt raakt én de brug bij Ouderkerk verbreden, zodat we in ieder geval zéker weten dat er de komende jaren niemand meer in of uit onze gewilde enclave kan. Ik voorzie een hele hoge notering in alle Lonely Planets als ‘Amstelveen, the city that everyone talks about but no one has ever really seen’.
Ik las laatst in een woonkrantje dat de doorstromers in Amstelveen het maar goed hebben. Maar dat is maar net hoe je het bekijkt.
Geertje Visser
